Can you feel the magic in the air?

Mijn excusens voor het zo weinig posten van berichten, maar ben hier met zoveel andere dingen bezig. Het is ook zo moeilijk om al mijn ervaringen op een blog te posten...

Qua activiteiten van de voorbije twee weken ga ik het kort houden.
- Elephant eye cave gehiked: super mooi uitzicht.
- Old biscuit mill: weer een te veel gegeten, maar zo lekker ontbijt daar.
- Sunset op Signal Hill: wel veel wolken, maar toch weer maar eens een practige zonsondergang gezien.
- Shoppen in Canel Walk: Grootste van CT. Veel te groot om alles in een avond te kunnen zien . Was wel héél gezellig met de meisjes.

En ik denk dat het dat zo wat is. Still to do: Station in Greenpoint, Kirstenbosch, Charly's Backery (again:) ) and Green Market (again).

Ik ben vorige week twee dagen naar Sea Point Primary gegaan, een school net om de hoek van Ellerton. Ik was echt zooooo verbaasd toen ik daar was. De lln steken hun vinger in de lucht als ze iets willen zeggen/vragen, lkn kunnen leuke lessen geven, omdat de lln handelbaar zijn, lln zijn beleefd, de sfeer in de lerarenkamer is top, de school is gewoonweg geweldig! Ik heb er meteen ook een paar onvoorziene lessen mogen geven. Ik vond het zo leuk om nog eens normaal voor de klas te kunnen staan. Ik ben blij dat ik deze school ook gezien heb, anders ging ik naar huis met het idee dat alle scholen in ZA zijn als Ellerton. Toch was ik nadien weer blij om mijn aapjes weer te terug te zien.

Op school gaat het zoals gewoon. Ondertussen heb ik al heel wat taken op mij genomen (groepjes kinderen begeleiden bij de lessen (vooral wiskunde), alles verbeteren, rekenspelletjes spelen met de krd, de duties van de lk overnemen, extra werkbladen maken voor de lln die extra oefening nodig hebben,...)

Gisteren was de lk van het eerste leerjaar ziek en heb ik de klas overgenomen. Het was een ander eerste leerjaar als ik de eerste stageweek had, maar hun gedrag is hetzelfde. Ik merkte van mijzelf veel meer verbetering. Ik was veel cordater en de lln luisteren veel beter naar mij. Ik merk wel nog steeds dat eerste leerjaar echt niets voor mij is, geef mij maar oudere kinderen. Wel was het spijtig dat ik op een van de laatste dagen niet bij mijn kinderen kon zijn. Maar ik kan natuurlijk geen nee zeggen als ze mij vragen om het eerste leerjaar over te nemen hé...

Vandaag was het op school mijn laatste stagedag. Afscheid genomen van de kindjes en van de leerkrachten. Het was moeilijker dan ik dacht dat het zou zijn. Ze waren allemaal super lief. Ik had hun allemaal een lat en potlood gegeven, waar ze super blij mee waren. Ik had er ook allemaal hun naam opgeschreven, zodat ze er niet om konden vechten (Ma'am, its mine! No its mine...). Nu maar hopen dat ze het gaan gebruiken om te werken in de klas en niet om mee te vechten:). Ik heb van de leerkrachten en leerlingen ook een heel aantal cadeautjes gekregen. Een tas van Sea Point Primary (die andere school), een sjaal in de kleuren van de ZA vlag, een tshirt met 'I love Cape Town', een stuk chocola met "Ek is lief vir jou", allemaal persoonlijke briefjes van de lln en dan nog een gezamelijk kaartje van de klas. Was echt sprakeloos toen ik dat allemaal kreeg. De lln konden niet stoppen met mij knuffelen en bleven vragen wanneer ik terugkwam en of ik niet kon blijven. Ze kunnen zo stout zijn, maar toch zitten ze voor altijd in mijn hart! Het was het perfecte afscheid!

All the crazy shit I did tonight, Those would be the best memories...

Hey,
alweer een hele tijd geleden dat ik nog eens wat heb bijgepost. Ik vergeet dan ook wel vaak dat ik nog een blog heb die ik moet aanvullen... Het is echt moeilijk om mij hiermee bezig te houden.

Op school gaat alles zijn gewone gangetje. Werken in kleinere groepjes werkt perfect. De leerlingen krijgen uitleg op hun eigen niveau en beginnen vakken als wiskunde zelf leuk te vinden. Ik kreeg van een "stoutere" leerling zelf de reactie "Ma'am, I really enjoy this" tijdens het maken van wiskundeoefeningen. Dan dacht ik toch wel stiekem "YES!!!" :p. De leerlingen krijgen meer de speciale aandacht die ze duidelijk nodig hebben. Het voelt zo goed om met ze te werken.

Verder zijn de leerlingen nog steeds als aapjes in de klas. De leerlingen die bij mij aan tafel zitten werken wel, maar de rest is nog steeds niet geconcentreerd aan het werken, lopen constant rond,... De leerkracht is ondertussen ook echt radeloos aan het worden. Gistere was de leerkracht van mijn klas afwezig, dus ik stond er voor de eerste keer echt alleen voor. Ik heb tien leerlingen naar een andere klas mogen sturen, en dan kon ik het met de rest net aan. Het was uiteindelijk een hele leuke dag geworden, maar ik heb wel veel hulp gekregen van de zorgleerkracht op de school. Werken in kleinere groepjes werkt perfect, maar met de hele klas iets doen lukt gewoon niet. De zorgleerkracht zei dat ze me volgende week eens zal meenemen naar een andere lagere school in Seapoint; "You have to see what a normal school is like. This is not normal, the children are like animals". Ik ben wel blij dat het dus niet enkel bij mij zo is, maar bij iedereen. De leerkrachten weten ondertussen echt niet meer wat ze aan het gedrag van de kinderen moeten doen. Er zijn zo veel leerlingen die speciale aandacht nodig hebben en de klassen zijn hier veel te groot voor... Ook hun belonings- en strafsystemen trekken ondertussen op niets meer. Ze worden door de leerlingen gewoon in het belachelijke getrokken en het kan de leerlingen niets meer schelen als er 'naar hun ouders gebeld wordt'. Ik ben dus héél benieuwd naar die andere school :).

Buiten het schoolse leven heb ik verder niet veel meer meegemaakt. Vorige week heb ik Lion's Head gehiked. Heel leuk en boven aan de top hebben we kunnen genieten van een prachtige zonsondergang! Soms eens uitgaan, ergens gaan eten, gym, strand (als het weer het nog toelaat, de winter komt er duidelijk aan...). Misschien ga ik zondag nog eens hiken in het National Park, maar dat hangt allemaal af van hoe het weer zal zijn.

Binnen exact 3 weken neem ik het vliegtuig al weer terug :o!!! Kwil ni!! En nog maar twee weken stage :(. Het is misschien wel super vermoeiend, maar ik ga die aapjes toch wel missen hoor! :)

See you soon Xxx

Love, love, love,...

Hay!

De laatste tijd is er hier niet meer veel speciaals gebeurd. Ik heb weer een weekje vakantie, maar deze gaat volledig naar mijn schooltaken. Ik ben ondertussen ook begonnen met wiskundemateriaal te maken voor mijn leerlingen, zodat ze op een leuke manier de rekentafels kunnen inoefenen. Deze zijn namelijk helemaal niet geautomatiseerd en wiskundeles geven gaat hierdoor ook heel traag. Ik heb met enkele leerlingen de reken-domino reeds uitgeprobeerd, wat ze heel leuk vonden.

Verder heb ik me samen met Maike ingeschreven in de gym. We proberen er drie maal per week heen te gaan om wat ana sport te doen. Gaan lopen in Sea Point (waar een promenade is) is namelijk onmogelijk voor ons omdat we de minibus niet kunnen nemen in onze short en lopen in een lange broek te warm is.

Voor de rest gaan alles hier zijn normale gangetje. Op kot nog steeds heel gezellig en leuke mensen. Vorige week heb ik de Tafelberg beklimmen. Vermoeiend, maar heeeellll leuk! Vooral als we boven stonden en naar het uitzicht keken, werden we allemaal even stil. Zo vreemd hoe je vanaf de Tafelberg echt alles kan zien. Van Muizenberg tot Table Vue, Robbeneiland, Signal Hill, Lions Head en Devil's Peak, Houtbay,... Alles! Super mooi daarboven.

Als er hier nog iets spannends gebeurd, laat ik het jullie zeker weten!

Grtz! Xx

Hakuna Matata

Vorige week had ik nog een week vakantie. Vooral naar het strand gegaan toen. Het weer blijft hier stralend, dus moet er van profiteren hé:). Verder heb ik toen nog wat aan taken gewerkt voor school (Bedankt HUB...) en heb ik met Becky en Lauren een aantal musea en stuff gezocht in Cape Town. Zo zijn we naar het Museum van slavernij, Bo-Kaap Museum, St. Georges Cathedral, Castle of Good Hope en (beste van al) Charly's Bakery geweest. Dit was like heaven on earth!! Je wordt gewoon gelukkig als je er binnen komt. Koekjes, taarten en cakejes in alle kleuren van de regenboog. Maar wat nog beter was, was de sky diving in Table Vue!! Het heeft ons veel moeite gekost om het eindelijk in orde te kunnen krijgen, maar het was het allemaal waard!! Zo zalig als je uit het vliegtuig springt en met een snelheid van 220km/uur naar beneden valt. Als de parachute wordt geopend kan je genieten van het super mooie uitzicht. Ik heb zelf ook mogen sturen (hip e :p). Echt een zalige ervaring!! Ik zou het met plezier nog eens doen!!


Deze week is school opnieuw begonnen en het gedrag van de kinderen is nog steeds hetzelfde. Tijdens de staff meeting wordt er zelf gesproken over hun gedrag en dat het zo niet langer kan... Het probleem is enkel dat de grootste oorzaak ligt bij de thuissituatie, iets waar de leerkrachten weinig/niets aan kunnen veranderen. Ik was wel blij dat het niet enkel was wanneer ik les gaf dat de leerlingen zich zo gedragen. Voor mij was het onmogelijk en ook niet echt leuk om op deze manier les te geven. Leerinhouden op bord schrijven en wachten tot de leerlingen ze hebben overgeschreven, kan ik ook, maar zo leren de lln niets en dit is ook niet lesgeven. Vanaf nu geeft de leerkracht weer de lessen en hou ik mij telkens bezig met een klein groepje leerlingen. Dit werkt perfect. De lln vragen of ze bij mij mogen komen zitten om te leren, omdat ze zich naast hun partner niet kunnen concentreren. Het maakt mij blij dat er duidelijk toch kinderen zijn die willen leren, wel spijtig dat andere lln dit soms onmogelijk maken. Af en toe komen er zelf "stoutere" lln naar mij en willen er ook bij komen zitten. Als ik hen voor één lesje mee heb, ben ik super blij. Nadien complimenteer ik ze nog eens goed en laat ik ze kijken naar hun werk dat ze hebben gedaan en hoe goed ze dat hebben gedaan. Steeds hopend dat de volgende les net zo zal zijn, maar tevergeefs... :) Tja, toch het proberen waard, dat ze die ene les begrepen en gemotiveerd meededen is al een hele stap vooruit!
Tijdens mijn kleine lesjes maak ik gebruik van plastic mapjes en uitwisbare stiften die ik meegenomen had. Op deze manier heb ik mijn eigen kleine "bordje", wat heel gemakkelijk is. Ik kan ik het mapje bijvoorbeeld ook een getallenlijn steken, en hier dan op aanduiden, meteen weer wissen, de lln eerst eens laten oefenen,... Heel gemakkelijk!


Ondertussen zit ik al over de helft van mijn stage!! Kan het niet geloven. De tijd vliegt hier echt voorbij. Ik heb al veel mensen leren kennen waarmee we vaak gaan eten, uitgaan, naar het strand gaan,... Ik ben hier alleen gekomen, maar heb mij nog geen minuut alleen gevoeld! Ik denk dat ik binnen 6 weken met spijt in het hart weer naar België zal komen.


Zoals iScream & the Chocolate Stix zouden zeggen: 

Look what you’ve made

Cape Town the vision of my dreams

and I know

they’d love to be just like you

my Cape Town,

my Cape Town

they wanna be just like you

my Cape Town,

my Cape Town,

la, la, la, la

la, la, la

Don't worry, be happy

Hi,

Al een tijdje geleden dat ik mijn blog nog heb aangevuld, dus het wordt wel eens tijd.

Vorige week was het op school een beetje hetzelfde. De kinderen zijn super leuk, maar vanaf het moment dat je voor de klas staat is het een hel. Ik heb dan maar de teachingstijl van de leerkracht van de klas overgenomen: leerinhouden op bord schrijven zodat de leerlingen deze kunnen overschrijven in hun schrift en de les is gedaan (het overschrijven van enkele zinnen duurt wel 40 minuten hier). De leerlingen leren hier helemaal niets van, dus er moet verandering in komen! Ik heb een interessant gesprek gehad met een kotgenote van mij (Becky). Zij geeft ook les aan lagereschool kinderen en haar kinderen komen ook van de townships. Het is super leuk om je ervaringen te kunnen delen met iemand die ongeveer hetzelfde meemaakt. We hebben oplossingen gezocht om de kinderen te motiveren, maar er zijn zoveel verschillende factoren die hierbij tegenwerken. Er is een enorm niveauverschil in de klas, maar de kinderen zijn met te veel en hun gedrag is te extreem om te kunnen differentiëren op een degelijke manier. Je kent hun achtergrond en thuissituatie van de kinderen ook niet goed, dus de oorzaak van hun gedrag is soms moeilijk te achterhalen. De kinderen hebben volgens mij thuis wel een hard leven. Dat is ook te zien aan hoe de leerlingen soms reageren op wat ik doe. Ik heb bijvoorbeeld al meegemaakt dat ik zeg 'Go to your seat' en ik wijs in een snelle beweging naar hun plaats, dat ze een meter achteruit springen met hun handen voor hun gezicht, omdat ze denken dat ik hun ga slagen. Daar was ik wel van verschoten. Ik heb leerkrachten bij mij op school nog nooit kinderen zien slagen, en ik denk ook niet dat dat hier gedaan wordt, maar het is dus wel duidelijk dat dat thuis bij sommige kinderen wel gebeurd... Andere lln hebben mij al verteld dat ze een job hebben na school en in het weekend. En deze kinderen zijn nog geen 10 jaar...!

Bij het gesprek met Becky kwamen we op het idee dat ik beter telkens met een klein groepje werk. De leerkacht geeft dan de lessen op haar manier en ik hou mij bv elk kwartier bezig met een groepje van 4 a 5 kinderen die ongeveer op hetzelfde niveau zitten. De kinderen op lager niveau kunnen dan ook eens volgen bij een les en worden hierdoor misschien gemotiveerder om te leren. Ik heb al gemerkt dat er sommige kinderen erg goed zijn in wiskunde, deze kunnen dan eens wat oefeningen krijgen met wat meer uitdaging. Als de leerlingen deze moeilijkere oefeningen kunnen, zullen ze hopelijk nog fierder op zichzelf zijn en zal de motivatie vanuit hunzelf komen. Werken in kleinere groepjes is ook leuk voor mij omdat ik dan een betere band met de leerlingen zal krijgen, wat ik heel belangrijk vind.
Nu heb ik nog een weekje vakantie, dus ik zal dit volgende week voorstellen aan mijn leerkracht en zien wat zij ervan zegt.

Er is al een maand voorbijgegaan en ik heb al heel wat geleerd hier. Zoals bijvoorbeeld steeds het goede te zoeken in de leerlingen (hoe 'rot' sommigen ook zijn), en daarop verder te gaan. Elk kind is wel goed in iets en doet dingen graag. Hierop ingaan en het vooral opmerken laat de leerlingen glunderen. Prachtig om te zien hoe blij ze zijn als je bv zegt 'Waaaww, heb jij dit getekend? Waar heb je dit geleerd? Super mooi!! Echt prachtig!' Hun oogjes beginnen dan te glinderen en er verschijnt meteen een glimlach op hun gezicht, gevolgd door een 'Thank you Ma'am'. Het is niet steeds gemakkelijk om het positieve te zoeken in kinderen als hun gedrag niet te doen is, maar het versterkt de band met de leerlingen en de kinderen eindelijk iets positiefs te horen, motivatie zal versterken.
Rustig blijven en geduld hebben heb ik hier ook wel moeten leren. Tijdens de observatie dacht ik vaak van 'Zijn die nu wéér niks aan't doen?!'. Niet altijd goed, maar jah, that's the way of life hier. Het leerde mij om meer geduld te hebben met de kinderen. Dat is nodig om het hier vol te kunnen houden. Tijdens de eerste leerjaarstage had ik dit geduld niet. Na een tijdje werd ik gek van alles wat ze deden. Op deze manier is het niet leuk om een leerkracht te zijn. Dus geduld is volgens mij wel iets wat een leerkracht moet hebben.

Deze week had ik ook al een week vakantie. Mijn ouders zijn aangekomen (ondertussen al weer weg) en we hebben samen een week door Z-A gereden. De Garden-Route, de route die we hebben gevold, was wel oke. Er waren leuke dingen te doen en te zien, maar het zou allemaal wel leuker geweest zijn met een vriendin erbij. De eerste keer dat ik een week weg was met enkel mijn ouders, zonder de grote broer erbij, en dat was soms wel saai. But yeah, glad to be back ;-). Wat wel super cool was is dat ik de hoogste bungy jump van de wereld heb kunnen doen!!! Oooh ja! Zalig. Volgende week sky diven en dan heb ik genoeg adrinalinestoten gehad voor een tijdje:).

Gistere naar een braai gegaan voor iemand zijn bday. Daar waren Franse mensen. Ik heb ontdekt dat ik nu totaaallll geen Frans meer kan. Gewoon een blackout als ik iets wil zeggen. Het is soms al moeilijk om de switch te maken van Engels en Nederlands. Ik merk ook dat ik sommige woorden in het Nederlands niet meer vind en ze dan in het Engels moet zeggen of dat ik zinnen maak die half Ned en half Eng zijn... Nog eens Frans erbij is te verwarrend :-). Die Franse test op het einde van het jaar zal dus niet goed zijn.. But yeah..:)

Still enjoying life!

I'll keep you posted!

Xx

Sun is shining

Hoihoi,

Alweer een week verder!! Wat vliegt te tijd hier!! Deze week was super saai op school. Normaal gezien kon ik vanaf maandag beginnen met les geven, maar omdat het maandag, dinsdag en woensdag staking van het vervoer was, waren er te weinig kinderen op school om de lessen te geven. De kinderen hebben dan een hele dag bijna niks gedaan. Ze begonnen met vijf pagina’s wiskundeoefeningen maken en moesten de rest van de dag niks doen. Dinsdag was de juf van het derde leerjaar niet op school, dus heb ik die dag haar klas kunnen overnemen. Gelukkig, dan was ik tenminste een beetje bezig. Donderdag was de staking over, dus kon ik mijn lessen eindelijk geven. Ik heb wel ontdekt dat een hel is om les te geven. De kinderen zijn super leuk en lief, maar van het moment dat je hun aandacht vraagt voor een les, zijn ze totaal niet meer geïnteresseerd. Ze willen gewoon niet leren. De juf van de klas werkt met super veel belonings- en strafsystemen, maar houdt zich ze niet aan. Dit voelen de kinderen ook aan, dus trekken zich er niets om hun best te doen voor een beloning. Als ik dan bijvoorbeeld zeg van “Als jullie nu nog 5 min goed doorwerken, gaan we straks iets leuks doen”, kan het hun ook niets schelen. De motivatie om te leren is ver te zoeken bij de lln. Toch zal ik hier een oplossing op moeten vinden, want dit hou ik geen twee maanden vol!

Ik heb elke vrijdag vrijaf gekregen, zodat ik vrijdag goed aan mijn lessen kan werken en in het weekend een uitstap kan doen. Zo kan ik ook ten volle van het land genieten!

Gisteren was er een carnavalstoet in town. Deed mij echt denken aan de Druivenstoet van Hoeilaart! Dus Chiro: Kheb veel ideetjes opgedaan voor de wagen ;-). Da wordt weer eerste plaats :D

Verder niet zo veel spannends gebeurd...

I'll keep you posted!

Xx

Cederberg

Sunset

4de leerjaar

Oh, What a beautiful day!

Hey,

Alweer een weekje verder. Ik heb het hier zo druk en daardoor vergeet ik nogal snel om mijn blog aan te vullen.

Op school  gaat het goed. Ik heb het 4de leerjaar gekregen tot het einde van mijn stage. 'k Heb zelf al lessen gegeven. De leerkrachten zijn hier zo blij met alles dat je doet. Het voelt echt fantastisch. De kinderen leer ik stil aan goed kennen. Ze zijn super geïntereseerd in mij, zitten constant in mijn haar (wel grappig) en vertellen super veel. Doordat de kinderen van de town ships komen, vechten ze wel contant en voor het minste. Gelukkig stoppen ze als ik er tussen kom. Toch raak ik het vechten niet echt gewoon. Het is pas nu dat ik echt les geef dat  het mij zo fel opvalt. De kinderen zijn zalig, maar tegelijk ook vermoeiend. Ze willen allemaal veel aandacht en raken meteen gehecht aan mij. Dit vraagt veel energie. Bij het les geven, schreeuwen ze de antwoorden gewoon door elkaar. Vele gokken ook gewoon, dus het is soms een echte chaos. Als ik dan zeg dat ze hun vinger moeten opsteken, roepen ze terwijl ze hun vinger opsteken. Of ze gaan gewoon op hun stoel staan zodat ik hun vinger zeker zou zien. Grappig om te zien, maar vermoeiend! Hier zal ik zeker leren om cordaat te zijn. Hier had ik in vorige stage wat problemen mee, dus het was zeker een werkpunt.
Na mijn eerste les heb ik aan de leerkracht gevraagd om tips op een blad te schrijven waarmee ik rekening kan houden voor de volgende les. Hier stond bijvoorbeeld op "Super dat je het bord gebruikt" of "Heel erg bedankt dat je wil verbeteren". Zo dingen waarvan ik denk 'ja duu'h...', maar het is zeker wel leuk dat ze deze dingen,die leerkrachten in België als normaal zien, wel apprecieren.

De vakken die ik geef zijn maths, geography, history, technology, economics, life orientation,... Alles behalve Engligh en Afrikaans.

Dit weekend heb ik de Cederberg beklommen. Zaterdag vertrokken we. Na een 4uur lange rit met de auto kwamen we ergens in the middle of nowhere aan. Het was er practig. Kilometers en kilometers met niets anders dan natuur. Super! Zaterdag namiddag hebben we gezwommen in een rockpool. Daar kon je springen van 10 meter hoog. Eerst dacht ik 'chill..' maar als je daarboven staat denk je toch even van 'oeioei, damn! Hoger dan ik dacht!!' Maar ik heb de spong overleefd ;-). Zaterdag avond hebben we een kampvuur gemaakt en genoten we allen van de prachtige Afrikaanse sterrenhemel.
Zondag hebben we gehiked en zijn we de Cederberg helemaal opgeklommen. Ik volgde de gids op de voet en kon goed volgen. Het was wel super vermoeiend, maar dan voel je tenminste dat je leeft! :)

Verder is hier niet zo veel gebeurd. Ik geniet nog steeds van elk moment. Volgens mij gaat het moeilijk worden om binnen twee en een half maand Kaapstad te moeten verlaten. Maar daar wil ik nu liever nog niet aan denken:).

Tot de volgende!!
Soen Xx

Don't blame it on the sunshine!

Hi allemaal,

Alweer een half weekje verder, tijd voor een nieuw berichtje op mijn blog. Ik zit hier nu precies een week en wooow wat is die snel gegaan! Ik begin alles hier al gewoon te worden, kan mij eindelijk wat beter organiseren (bij het nemen van de minibussen, het huishouden en boodschappen doen,...) en eindelijk beginnen aan het lesgeven. 'k Heb echt zin om erin te vliegen!!

Vandaag was ik weer een dagje aan het "observeren" in het eerste leerjaar, maar heb toch eindelijk iets mogen doen dat wat meer te maken had met lesgeven. Terwijl de leerkracht met een groepje bezig was op de mat, heb ik mij bezig gehouden met de andere leerlingen. Ze moesten de woorden 'big' en 'small' inoefenen. Mijn eerste (onvoorbereide) les ging al prima:). 

Er is een super groot verschil tussen de leerlingen qua niveau. Zowel voor lezen, reken, gedrag,.. Sommige kunnen moeilijke woorden echt al goed lezen, terwijl sommigen nog niet een de letters van hun eigen naam herkennen. Ook qua gedrag, sommige zijn zo flink en klaar om te leren, terwijl anderen hier echt nog niet aan toe zijn, constant zitten te spelen en hun gewoon totaal niet interesseren in het leren.

Elke maandag begint de school met een opening waar al de leerlingen verzamelen in een grote ruimte. Ze zingen eerst samen het schoollied, nadien komt telkens één leerkracht iets vertellen (vandaag ging het over keuzes maken), nadien worden "diploma"s uitgedeeld aan kinderen die flink waren de voorbije week en daarna zingen de leerlingen het Z-A volkslied. Ik vond het een geweldige start van de week! Dit soort activiteiten creert een hechte band tussen al de lln en lkn, ze krijgen respect voor elkaar, leren elkaar kennen,... Geweldig :)!

Normaal moet ik morgen in een andere klas gaan staan. Daar heb ik eigenlijk niet veel zin in omdat ik de lln van het eerste lj net wat leer kennen. Hun namen kan ik ook al gemakkelijker uitspreken, dus ik vind het wel spijtig dat ik er morge niet meer ga zijn. Ik heb dit aan de juf van het eerste lj verteld en nog maar eens duidelijk gemaakt dat ik hier ben om les te geven en er zo snel mogelijk aan wil beginnen. Ze begreep dit wel en zei dat ik altijd bij haar terug mocht komen. Ik heb ook wel zin om een soort van zorgjuf te zijn in het eerste leerjaar. Sommige kinderen apart nemen en voor bijvoorbeeld lezen of "rekenen" (de cijfers van 1 tot 10 herkennen en ze in de juiste volgorde kunnen opsommen) gewoon van nul beginnen. Ik heb echt het gevoel dat sommige leerlingen hier nood aan hebben! Morge zal ik dus wel zien, maar ik wil nu wel eens duidelijkheid...

Het voorbije weekend ben ik met 7 meisjes van op mijn kot naar een festival gegaan (Ramfest). Het was echt superduperzalig!!! Super mooi weer en gelukkig was er ook een rivier waar we allemaal konden "chillen" overdag. We hadden een grote tent voor 10 personen, maar hadden te weinig stokken mee, dus konden hem niet opzetten. Ik heb dus mijn eerste twee nachten onder de Z-A sterrenhemel doorgebracht. Zo mooi! Op het festival heb ik ook ontdekt dat de blanke Zuid-Afrikanen helemaal mijn type zijn! Genieten dus :p. Ik heb ook al wat Zuid-Afrikaans leren praten. Echt grappig en helemaal niet moeilijk. Zondagnamiddag nog even naar het strand gegaan met een paar kotgenoten en we hebben samen het weekend afgesloten in de Cabana waar we gezellig hebben avondgegeten.

Verder schijnt de zon hier elke dag nog steeds super hard. Overdag zit ik niet buiten (tenzij ik naar het strand ga) omdat het gewoon te warm is! Ook word ik elke dag nog steeds overweldigd door de schoonheid van het land. Gewoonweg geweldig!

Zoals mijn kotgenoten zouden zeggen: DOOOEEEIIIII!!!!

Xx

Clap your hand

Maandag was het nog weer een super warme dag. Ik ben met iemand van mijn kot naar Camps Bay geweest, jaja naar het strand:)! Ben wel goed verbrand, maar het was de moeite waard. Met zo een weer binnen zitten is gewoon niet te doen. In de woonkamer op kot staat dan ook de ventilator constant aan. 's Avond hebben we met de meisjes pannenkoeken gemaakt en ze hebben gevraagd of ik samen met hen dit weekend naar een 3-daags festival wou gaan. Hopelijk kan ik nog een ticket bemachtigen!

Dinsdag was een wat saaiere dag. Iedereen is gaan werken, dus zat ik alleen thuis. Vermits ik nog niet echt alleen buiten durf heb ik de hele dag thuis gezeten en mij nog wat verder geïnstalleerd.

Vandaag (woensdag) ben ik eindelijk voor de eerste keer naar mijn schooltje gegaan. Jeroen, een werker van 4exchange, is mij om 9u45 komen ophalen om er samen heen te rijden. Ik heb kennisgemaakt met de directrice (die echt mini is, zo wat 3 koppen kleiner ofzo...), de zorgkeerkracht (Ros genaamd)  en mijn mentor van het eerste leerjaar.  Toen ik hoorde dat ik in het eerste leerjaar moest staan dacht ik meteen 'oohhneee weer eerste leerjaar...', maar het viel beter mee dan verwacht. De kinderen kennen al veel meer dan de kinderen van de eerste leerjaarstage, die in het begin van het schooljaar verliep  en ze waren meteen geïnteresseerd in mij. Ze begonnen meteen aan mijn haar te prutsen, mij te knuffelen, mij om hulp te vragen, enzo... De leerkachten op de school zijn allemaal ook heel vriendelijk. Soms wel wat moeilijker te verstaan. Ze spreken Engels met een Zuid-Afrikaans accent. Ook de directrice ontving mij heel vriendelijk. Bij problemen kan ik altijd bij haar terecht of als ik liever in een ander leerjaar wil staan, kan ik dat altijd melden. Na de kennismaking heb ik al wat kunnen observeren in de klas. Er zitten 25 leerlingen in de klas. Heel grappig is dat als een kindje een goed antwoord heeft gezegd, zegt de juf aan de klas 'clap in your hands'. De leerling krijgt dan een mini-applaus van de klas. Super schattig:)

Om 13u is de school al gedaan (begint om 8u) dus ik heb nog een hele namiddag vrij. Vandaag ben ik in de namiddag naar Waterfront gegaan. Het is daar heel toeristisch en er is een shoppingcenter. Ik moet wat kleren hebben waarmee ik kan gaan werken, want korte rokjes of shortjes met topjes zijn op de school niet toegelaten.

Ik wil het nog even hebben over het transport hier. Dat gebeurt met minitaxi's. Dat zijn kleine (echt mini) busjes, die ze volproppen met mensen. Ze trekken hun van verkeersregels niets aan, stoppen overal waar ze willen en rijden super wild. Jaja, en dit is mijn vervoersmiddel om elke dag naar mijn school te gaan... Hoeraa...

Ziezo, dat was het weer.
C U next time!
Love, S.

Bye bye Belgian rain, Hello African sun!

Zondag 27 februari, 18u: "Saaarraa, klaar? We moeten vertrekken e!!" En hup, richting Zaventem. Na aan mijn hele afscheidscomite afscheid te hebben genomen (en jaja, er waren tranen bij) trok ik richting de gate. Pas toen drong alles tot mij door. "Ik ga ALLEEN naar Kaapstad, voor drie maand en ik ken daar niets of niemand". Kleine paniekaanval gehad, maar ik vond al snel de juiste gate en dat stelde mij gerust. 

De eerste vlucht was naar Londen, maar een uurtje vliegen. Londen by night, prachtig! Al die lichtjes en de Theemes die erdoor stroomt. Ik zat niet aan het raam dus moest veel moeite doen om te kunnen kijken. De man die wel aan het raam zat had dat al snel door en begon tegen mij te praten. Hij leek wel vriendelijk, tot hij al snel naar mijn gsmnummer vroeg om te vragen of hij me mocht bellen als hij in België was voor een rondleiding in Brussel. "No Thanks..." was mijn antwoord. Wa ne creep!! Gelukkig waren we toen al aan het landen, dus ik kon er snel van wegvluchten.

De gate naar Cape Town heb ik ook zonder probleem gevonden. Tijdens het wachten voor ik mocht opstappen heb ik al mijn briefjes en boekjes nog eens gelezen (Thxx klasje, chiro en karre!!). Ik voelde me al helemaal niet meer alleen ;-).

De 11u lange vlucht was za-lig!! Ik had drie zetels voor mij alleen, dus kon lang uitgestrekt slapen. Ik ben begonnen kijken naar de film Pray Eat Love, maar die was slechter dan verwacht. Dus ben maar gaan slapen. Ik werd wakker en keek hoelang het nog vliegen was '1uur'. Dan ben ik maar beginnen kijken naar Megamind. Heb hem niet kunnen afkijken, maar vond dat ook niet zo erg. De lange vlucht ging super snel voorbij en al snel landde ik in Cape Town. Tijdens het landen had ik een prachtig zicht over de stad. Ook de capeflates ("krottewijken") waren heel goed te zien.

Mijn bagage kwam snel aan, dus geen paniek gehad:). Dan mijn huisbaas gevonden die met een bordje 'Sara Glorieux' op mij stond te wachten. Een heel vriendelijke man, dus veel uitleg wou geven over alles. We zijn al even langs mijn stageschool gereden. Het ziet er heel leuk uit.

Op mijn kot aangekomen, heb ik al wat kennisgemaakt met enkelen. Ik ben ook al naar de winkel geweest voor het broodnodige. Eten, drinken, shampoo, ZONNECREME!!! Tis hier hot hot hot!!! Woow. Echt zalig.  Mijn kot ligt wel op een mega stijle heuvel, dus het was super vermoeiend om met al de boodschappen naar huis te komen. Maar ik heb het overleefd ;-)

Tot zo ver mijn spannende avonturen!

Nu een douchke nemen, want het zweet druipt er langs alle kanten af. Mjam mjam :p

Hete zoenen,

Xxx